Beste lezer, welkom bij een nieuwe wrap up op lettersvanlia.nl! Het is niet een heel vette maand geweest qua aantal boeken dat ik gelezen heb, maar dat komt deels ook doordat ik in een aantal spekkies begonnen ben 🙂 waarover later ook meer in deze post natuurlijk.
De gelezen titels van de maand september zijn in ieder geval de volgende:
- Les disparus du Clairedelune (Christelle Dabos)
- Queenie (Candice Carty-Williams)
- De Goldbaum-dynastie (Natasha Solomons)
- The Stone Sky (The broken earth #3, N.K. Jemisin)
- Children of virtue and vengeance (Legacy of Orïsha, Tomi Adeyemi)
Qua aantal toegekende sterren was het een maand van ‘ups and downs’… En als ik boeken heb waar ik niet direct verliefd op ben, dan duurt het ook altijd even iets langer voordat ik ze uitlees (hetzelfde trouwens met mijn nakijkwerk haha slecht gemaakt = er uren ‘plezier’ van).
Zo vielen eigenlijk drie van de vijf bovengenoemde boeken me toch wel een beetje tegen. Of word ik gewoon te oud voor Young Adult? Les disaparus du Clairedelune heb ik in het Frans gelezen, zoals het een docent Frans betaamt trouwens. Maar in beide delen van deze serie die ik tot nu toe gelezen heb, krijg ik toch telkens problemen met het (in mijn ogen) gebrek aan tempo. En in het laatste stuk gebeurt dan in eens een hele hoop waardoor een deel van de ‘schade’ weer hersteld wordt. Tuurlijk, ik ga de serie wel uitlezen – al was het maar om te zien hoe het verhaal afloopt.
De andere Young Adult vond ik ook weer typisch een tweede deel – er gebeurt niet heel geweldig veel omdat het derde deel voorbereidt wordt. Herkenbaar? Van een aantal ontwikkelingen in het plot werd ik ook niet heel warm. En wat dat laatste betreft zijn de reacties op Goodreads ook wel weer prachtig, laat ik het zo zeggen: er hadden meer mensen last van. Ook wel weer komisch om te lezen dan, dat je denkt ‘pfoeh ik was niet de enige’ 🙂
Queenie van Candice Carty-Williams is een hele tijd onwijs gehypet. Afgelopen februari in London stonden er in de Waterstones zulke enorme stapels dat ik gelijk twijfelde – is dit er wel eentje voor mij? Vaak als het zo opgehemeld wordt vind ik het moeilijk om daar in mee te gaan op de een of andere manier. Of ik laat het dan juist in ieder geval een tijd links liggen. Ik kan ook niet helemaal uitleggen waarom ik er niet helemaal warm van werd, moet ik eerlijk zeggen. Hier en daar voelde het bijvoorbeeld niet helemaal af. Wat ik wel tof vond aan dit boek was o.a. de aandacht voor geestelijke gezondheid, en BLM. Ik heb er in dat opzicht echt wel iets van opgestoken. Zou het een kwestie zijn van een ander boek van deze schrijfster proberen, waardoor Queenie in een gunstiger daglicht komt te staan?
Een van de toppers van deze maand was in ieder geval De Goldbaum-dynastie. Zeker geschikt voor liefhebbers van De zeven zussen (het leest heerlijk door), maar dit boek had voor mijn gevoel net even wat meer om het lijf. Je volgt de familie Goldbaum in de tijd rond de Eerste Wereldoorlog, een invloedrijke bankiersfamilie – schijnbaar gebaseerd op de De Rothschild familie – met een netwerk dat verspreid is over de hele wereld. Greta, een levendige jonge vrouw, moet van haar familie trouwen met een neef in Engeland. Het is echt goed geschreven, en heeft een fijn tempo. Eerlijk gezegd deed het me ook wel een beetje denken aan de boeken van Ken Follet, maar gaat net even meer richting Lucinda Riley in dat opzicht.
En voor de liefhebbers van Fantasy, science-fiction, of zelfs fantasy science-fiction (het is een genre… echt) is The broken earth trilogie een aanrader. Maar wel eentje waar je je hoofd bij dient te houden: ik vond het in dat opzicht wel een uitdaging soms. De worldbuilding is in ieder geval uit de kunst. Laat het me weten of je deze gaat lezen 🙂
En ondertussen ben ik ook al een tijdje begonnen in drie verschillende boeken: de biografie van Simone de Beauvoir, Franse filosofe en feministe, door Kate Kirkpatrick. Verder ook nog Tout le bleu du ciel van Mélissa Da Costa, een boek over de 26 jarige Émile die de diagnose Alzheimer krijgt en besluit om erop uit te trekken met een camper. En verder nog Jane Eyre van Charlotte Brontë, in het kader van de klassieker die we telkens lezen met de boekenclub (modern en klassiek afgewisseld, zo lezen we hierna Rodham van Curtis Sittenfeld).
Welk boek lees jij nu?
